łut — szczęścia «odrobina szczęścia, np. drobne zdarzenie, od którego uzależniony jest czyjś sukces»: Na każdych igrzyskach niezależnie od osiągniętej formy jest potrzebny wielki hart i łut szczęścia. Polityka 33/2000. Zamiast liczyć na łut szczęścia i … Słownik frazeologiczny
łut — m IV, D. a, Ms. łucie; lm M. y «dawna jednostka ciężaru wynosząca 1/32 część funta (= 12,8 g), używana w różnych krajach europejskich przed wprowadzeniem systemu metrycznego» ◊ Łut szczęścia «odrobina szczęścia będąca koniecznym warunkiem… … Słownik języka polskiego
szczęście — n I, blm 1. «pomyślny los, pomyślność, powodzenie» Rokowania toczyły się ze zmiennym szczęściem. Coś, ktoś przynosi szczęście. Mieć szczęście do interesów, do pieniędzy. Spróbować w czymś szczęścia. ◊ Dziecko szczęścia «o człowieku, któremu… … Słownik języka polskiego
szczęście — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sytuacja, gdy wszystko układa się dobrze, zgodnie z pragnieniami, oczekiwaniami; pomyślność, powodzenie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć szczęście w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
niż — I «spójnik oznaczający różnicę stopnia nasilenia porównywanych ze sobą określeń, cech, stanów, czynności; używany w związkach z przymiotnikami i przysłówkami w stopniu wyższym oraz z innymi wyrazami oznaczającymi porównywanie, wybór (takimi jak:… … Słownik języka polskiego
rozum — m IV, D. u, Ms. rozummie; lm M. y, D. ów 1. «władza poznawcza umysłu ludzkiego, zdolność myślenia, poznawania, wykrywania związków zależności między postrzeganymi rzeczami, zjawiskami i formułowania sądów, orzekania o tych zjawiskach i… … Słownik języka polskiego
lepszy — lepszypsi st. wyższy od dobry a) w zn. 1: Najlepsi przyjaciele, synowie. Mieć dla kogoś najlepsze uczucia. Rozstać się z kimś w najlepszej zgodzie. Był lepszy dla przyjaciół niż dla rodziny. b) w zn. 2: Mieć najlepsze intencje. ◊ Mimo najle … Słownik języka polskiego
przysłowiowy — «zawarty w przysłowiu, wzięty z przysłowia, będący przysłowiem, powszechnie znany (jako przysłowie)» Zwrot przysłowiowy. Przysłowiowy łut szczęścia. Jego uczciwość stała się przysłowiowa … Słownik języka polskiego
szczęście — 1. pot. Garbate, zezowate szczęście «brak szczęścia, pech»: Ot garbate szczęście! Musiał dostrzec wypchane kieszenie. – Ja go znam – włącza się Beda. Struczak pies na forsę. B. Ejbich, Niebo. 2. Mieć szczęście «uniknąć czegoś, co stanowiło… … Słownik frazeologiczny